ارتودونسی ثابت به فرایندی گفته می‌شود که در آن بیمار نمی‌تواند شخصا دستگاه ارتودونسی را از دهان بیرون بیاورد. در این حالت، اجزای دستگاه به شکل چند نگین روی دندان‌ها چسبانده و ثابت می‌شوند. این نگین‌ها براکت نام دارند. در روش ارتودونسی ثابت، به غیر از رعایت موارد بهداشتی و مراجعات منظم، نیازی نیست بیمار کار خاصی انجام دهد. طول درمان در این روش به صورت متوسط دو سال تخمین زده می‌شود. البته این مدت با توجه به شدت ناهنجاری دندان‌ها متفاوت خواهد بود.
در طول دوره درمان با ارتودونسی ثابت، بیمار باید با دقت به توصیه‌های بهداشتی عمل کند تا دندان‌ها دچار پوسیدگی و تغییر رنگ نشوند. ضمنا باید از خوردن غذاهای بسیار سفت مانند ته دیگ پرهیز شود و به هیچ عنوان میوه‌ای با هسته به دهان وارد نشود. برخورد غذاهای سفت و هسته میوه به براکت‌ها، باعث شکستن آن‌ها می‌شود و طول دوره درمان و هزینه‌های ان را افزایش می‌دهد.
